Verhalen

Diagnose moeder

Eindelijk na ruim 3 jaar weet ik wat ik zelf onder de leden heb. Na de operaties aan het carpale tunnelsyndroom aan beide handen in 2010 toch maar weer naar de dokter gegaan omdat ik nog steeds dezelfde klachten heb als voor de operaties. Iedere keer werd gezegd dat ik geduld moest hebben maar hoelang nog………Mijn geduld raakt op. De tinteling in mijn handen is zo goed als weg door die operaties maar heb nog steeds geen kracht in mijn handen en constant pijn. We gaan maar weer in de molen……….Uiteindelijk bij de reumatoloog komt eruit dat ik reuma van de weke delen heb, ook wel fybromyalgie genoemd. Zoals hij zegt heb ik gelukkig niets ernstigs onder de leden, dat is wel fijn om te weten. Minder fijn is om te horen te krijgen dat ik maar met de pijn moet leren leven……Ik probeer dat al jaren maar zit in een huishouden waar dat heel moeilijk lukt. We doen allemaal ons best. Gelukkig heb ik mijn werk erop aan kunnen passen. Heb nu telefoon/computerwerk i.p.v. taxi rijden. Ik vind dit wel jammer maar ben blij dat ik nog kan werken .Je moet mij niet tussen 4 muren zetten………. We moeten er maar het beste van maken en niet al te vaak bij stil gaan staan. Ik weet nu wat het is en dat is al heel wat. De puzzelstukken passen nu wel in elkaar en je hebt nu geen vraagtekens meer……….. Nu we een heel eind opgeschoten zijn met van alles….zal ik eens proberen om deze site weer regelmatig te gaan bezoeken om bij te werken. Ik ben iig blij dat ik hem heb verhuist want met die andere word het niets meer.En als ik het van me af kan schrijven ben ik weer opgelucht en sterker.
Tot de volgende keer!!

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *